Živko Kulić
SUBJEKTI I FAKTORI POLITIČKOG LIDERSTVA
Mnogi pojmovi savremene teorije o organizacionom ponašanju preuzimaju se iz političke teorije i prakse, potiskujući iz upotrebe uobičajene i ranije korišćene pojmove i termine. Reči: moć, vlast, konflikti, koalicija i mnoge druge već su se odomaćile u stručnoj literaturi. Slično se dešava i sa upotrebom reči: liderstvo, timovi, savezi, ovlašćenja, centralizam, federalizam, globalizam i slično. Liderstvo i vođstvo su, na taj način, postali novi i nezaobilazni termini u političkom ambijentu, ali i nezaobilazni izrazi u organizacionom ponašanju. Politička moć sve više pretstavlja odraz nosioca političkog liderstva. Od savremenog političkog lidera zahteva se ne samo moć retorike, već znanje, obrazovanje, privrženost poslu, odanost ideji, kultura ponašanja, sposobnost kreiranja novih ideja, veština uticaja, javnost i samokritičnost.
STILOVI I MODELI LIDERSTVA U POLITICI
Politički ambijent odiše nestabilnošću, koja može biti kreirana dejstvom različitih faktora. Priroda političke nestabilnosti zahteva spremnost i sposobnost nosioca političke moći, da pronađe mehanizme uspostavaljanja nove političke ravnoteže i realnosti. Način delovanja i kreiranja odluka u političkom prostoru ukazuje da svaki nosilac političke moći, lider političke organizacije razvija svoj prepoznatljivi stil liderstva. Liderstvom i stilovima liderstva bavio se i još uvek se bavi veliki broj naučnika i istraživača. Zahvaljujući njima, nastale su brojne teorije liderstva, čiji rezultati se preispituju u svakodnevnoj upravljačkoj praksi širom sveta. Svaki stil se odlikuje posebnošću oblika i formom izražavanja, koji se ponavljaju u formi istog. Ta posebnost, ali i vezanost za pojedinca ukazuje da svaki stil ima svoj oblik izražavanja zamisli i sprovođenja odluka. U savremenom političkom prostoru stil i model liderstva je jedinstven i poseban što zahteva njegovo prepoznavanje.