Marko M. Đorđević
KA DEFINICIJI POLITIČKOG BESEDNIŠTVA - AUTORITARNO I DEMOKRATSKO POLITIČKO KOMUNICIRANJE
U ovom radu istražuje se političko (deliberativno) besedništvo, stavljanjem akcenta na opšta retorička i stilska obeležja novijeg političkog besedništva u Srbiji od 1988. do 2003. Posmatrajući ga kao jedno od najznačajnijih komunikacijskih sredstava političke borbe, sredstvo za plasiranje političkih ideja, ali i političke manipulacije, pristupili smo određivanju pojma i funkcije političkog besedništva i raspravljali o njegovim žanrovskim specifičnostima i modalitetima. Na osnovu teorijskog modela o postojanju dominantnih komunikacijskih paradigmi, autoritarne, demokratske i liberalnodemokratske, pokušali smo da primenom komparativnog i analitičko-sintetičkog metoda istražimo opšta retorička i stilska obeležja novijeg političkog besedništva u kontekstu istorijsko političkih okolnosti i prilika u kojima je nastajalo. U radu su razmatrani i vidovi uticaja izgovorene reči na auditorijum i način oblikovanja javnog mnjenja, neposredno, kao i posredstvom medija masovnog komuniciranja. Naglasak je stavljen na političko besedništvo kao „veštinu uveravanja“.