Ivana Vujović
FINANSIRANЈE CIVILNOG SEKTORA U CRNOJ GORI: KAKO DO ODRŽIVOG RJEŠENЈA
Članak se bavi razvojem nevladinih organizacija u Crnoj Gori i pitanjem njihove finansijske održivosti. Na talasu demokratske tranzicije i konsolidacije u Crnoj Gori, došlo je do osnivanja brojnih nevladinih organizacija. U početku, riječ je bila o načinu okupljanja protivnika tadašnjeg crnogorskog režima, koji se nijesu opredijelili za partijski opozicioni aranžman, dok su najznačajnije NVO ipak nastale kasnije sa ciljem demokratizacije društva, zaštite ljudskih prava, uspostavljanja vladavine prava, borbe protiv korupcije, zaštite životne sredine. U svom razvoju, u periodu savremene Crne Gore, nevladin sektor je prošao kroz više faza da bi od 2012. ušao u fazu stagnacije u kojoj se i dalje nalazi. Sama stagnacija je podstaknuta lošim odnosom sa državnim organima, vladajućim DPS-om, antizapadnim opozicionim partijama, te ograničenim mogućnostima prikupljanja sredstava. Sredstva koja država izdvaja za djelovanje nevladinog sektora, iako nedovoljna, nijesu beznačajna. Problem je u lošoj politici planiranja te procesu raspodjele koji je često praćen tvrdnjama o zloupotrebama.Izostanak strateškog pristupa, visoki stepen politizacije, klijentelizma u njihovoj raspodjeli, minimalizuje uticaj državnih sredstava na promjene u društvu. Stoga u članku se predlaže nova politika raspodjele sredstava nevladinim organizacijama u Crnoj Gori kojom bi se značajno unaprijedio institucionalni i strateški okvir upotrebe i raspodjele državnih sredstava nevladinim organizacijama u Crnoj Gori.